egzemplarz

egzemplarz
m 1. (książka, czasopismo) copy
- umowę sporządzono w dwóch/trzech jednobrzmiących egzemplarzach the agreement has been drawn up in duplicate/triplicate
- nakład 10 tysięcy egzemplarzy (gazety, czasopisma) circulation (of) 10,000; (książki) a print run (of) 10,000 (copies)
- jeden z niewielu istniejących nieuszkodzonych egzemplarzy tego znaczka one of the few undamaged specimens of this stamp in existence
- wyjątkowo piękny egzemplarz motyla an exceptionally beautiful specimen of a butterfly
- poszczególne egzemplarze tego auta robiono na zamówienie each car was custom-built a. custom-made
- sprzedano 100 egzemplarzy książki a a. one hundred copies of the book have been sold
- wyjątkowy z niego egzemplarz pot. he’s a strange specimen pot.
- egzemplarz obowiązkowy Wyd. obligatory copy (submitted by the publisher to the National Library)
- egzemplarz okazowy Wyd. (pierwszy egzemplarz) specimen copy; (promocyjny) promotional copy
- egzemplarz recenzyjny Wyd. review copy
- egzemplarz próbny Wyd. advance copy
- egzemplarz sygnalny Wyd. proof copy
- egzemplarze wymienne Wyd. exchange copies
* * *
-a; -e; gen pl -y; m
(książki, pisma) copy; (okaz) specimen

w dwóch/trzech egzemplarzach — in duplicate/triplicate

* * *
egzemplarz
mi
Gen. -a
1. (= jedna sztuka) item, piece.
2. druk. (książki) copy; egzemplarz okazowy presentation copy; egzemplarz sygnalny advance copy; egzemplarz recenzyjny reviewer copy; w dwóch/trzech egzemplarzach in duplicate/triplicate.
3. (= okaz) specimen; interesujący egzemplarz żuka interesting specimen of beetle.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • egzemplarz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jedna książka, czasopismo lub druk z konkretnego wydania; jedna kopia tekstu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Egzemplarz czytelniany. Egzemplarz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • egzemplarz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «jedna sztuka z grupy jednorodnych przedmiotów» ∆ druk. Egzemplarz autorski «egzemplarz książki przydzielony bezpłatnie autorowi przez nakładcę» ∆ Egzemplarze obowiązkowe «egzemplarze wydrukowanego dzieła (książki,… …   Słownik języka polskiego

  • egzemplarz autorski — {{/stl 13}}{{stl 7}} egzemplarz wydrukowanego dzieła naukowego, literackiego itp., przysługujący jego autorowi na podstawie umowy podpisanej z wydawcą {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sygnalny — ∆ druk. Egzemplarz sygnalny «pierwszy (lub jeden z pierwszych) egzemplarz druku (czasopisma, książki) przesłany przez drukarnię wydawnictwu lub redakcji w celu ostatecznego sprawdzenia przed rozpowszechnieniem nakładu; egzemplarz próbny» …   Słownik języka polskiego

  • autorski — autorskiscy przym. od autor (zwykle w zn. 1) Honorarium autorskie. ∆ druk. Arkusz autorski «arkusz druku zawierający 40.000 znaków drukarskich lub 700 linijek tekstu wiersza albo 3000 cm2 materiału graficznego (ilustracje, wykresy itp.); stanowi… …   Słownik języka polskiego

  • okazowy — okazowywi «godny pokazania; pokazowy, typowy» Okazowy przykład bezmyślności. ∆ Egzemplarz okazowy (książki, czasopisma) «egzemplarz bezpłatny wysyłany władzom nadrzędnym wydawnictwa, instytucjom kolportażowym, organizacjom społecznym w celach… …   Słownik języka polskiego

  • recenzyjny — przym. od recenzja Esej recenzyjny. ∆ Egzemplarz recenzyjny «bezpłatny egzemplarz nowo wydanej książki wysyłany do zrecenzowania, do oceny» …   Słownik języka polskiego

  • Weisseritztalbahn — Freital Hainsberg–Kurort Kipsdorf Ausschnitt der Streckenkarte Sachsen von 1902 Kursbuchstrecke (DB): 513 Streckennummer: 6966; sä. HK …   Deutsch Wikipedia

  • prosto — 1. Coś (jest, wyszło) prosto z pieca «o czymś, co niedawno zostało wykonane»: Czułem się niewyraźnie wręczając egzemplarz, świeży, prosto z pieca, mojej szanownej familii. W. Gombrowicz, Wspomnienia. 2. Mówić, powiedzieć, wygarnąć, pot. walnąć,… …   Słownik frazeologiczny

  • defekt — m IV, D. u, Ms. defektkcie; lm M. y 1. «uszkodzenie, usterka; wada fizyczna, ułomność» Defekt motoru, silnika. Defekty czcionek. Towar z defektem. Defekt stylu, wymowy. Szpecący defekt skóry. 2. «uszkodzony lub niekompletny egzemplarz druku… …   Słownik języka polskiego

  • defektowy — «mający defekty, usterki; (częściej w odniesieniu do przedmiotów) uszkodzony, wadliwy» Egzemplarz (czego), wyrób defektowy …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”